Deeg knedend en rijzend.
Een laatste geur van gebakken brood
uit het ovens gloeiend hart in de ochtenddauw.
Deegrollen en bakvormen worden opgeborgen.
Uit de ovens verrijst een nieuwe droom.
Een reis van ambacht.
Van bakkerij tot atelier voor keramiek.
Met eenzelfde traagheid als het rijzen van het deeg
blijft het proces van creëren bestaan.
Met een knipoog naar ‘t bruut van de bakker
klinkt de geschiedenis door in naam.
Op het ritme van de draaischijf wordt gevormd en gedraaid.
Het wachten, het drogen, het rusten in de zon.
Een langzaam proces, een ambacht dat de tijd eert.
In de traagheid van het maken,
zit de schoonheid van het zijn.